Con este comezo parecería axeitado que agora me contestasen un montón de voces a coro cun sonoro «Ola Brais» a que a partir de aquí comezase unha confesión dura e pesarosa de como cheguei a escuro mundo da animación. Sería un relato cargado de miradas avergoñadas ao chan e movementos nerviosos das mans e que remataría co meu firme propósito de non recaer máis nesta lúgubre situación.
Pois ben, nada máis lonxe da miña pretensión. Se adopto o ton de confesión é porque veño aquí a dicir que se me enche o peito cada vez que falo de que me dedico ao mundo do ocio e o tempo libre, especialmente á animación infantil. E gustaríame que este fose o punto de vista desde o que abordar calquera das cousas que poida contarvos por aquí. Así que podedes chamarme Brais ou animador orgulloso e por se queredes ler o que escribo, advírtovos que deixarei moitas mostras de miña paixón por traballar neste oficio. Un oficio que, en esencia, consiste en facer durante un tempo que a xente sexa máis alegre, este máis feliz e se divirta moitísimo. Así contado calquera querería traballar nisto, pero non esaxero, iso é exactamente o que eu penso do meu traballo, eu véxoo así e por iso é que me encanta o que fago.
Xa vedes que son un tolo do meu traballo e por iso tamén teño un grande empeño en que se recoñeza, visibilice e regule. E polo tanto vou darvos unhas cantas pistas sobre como penso que somos (ou máis ben como non somos) a xente que nos dedicamos ao ocio. Non, non traballamos disto porque teñamos «moito tempo libre»; non, non é un hobby, nin un pasatempo, tomámolo moi en serio porque cremos que o que facemos importa; tampouco creo que este traballo o poida facer calquera, inda que penso que a todo o mundo lle viría ben intentalo; e (seguindo cos tópicos) pode que si estemos algo tolas e tolos, pero soamente porque cando traballamos derrochamos alegría pase o que pase.
Con estas premisas supoño que non vos sorprenderá se de vez en cando deixo caer por aquí tamén o que creo que debe facer e as condicións que debe ter unha persoa para ser boa profesional de animación.
Son animador (non sei se o dixera xa), profesor de teatro e intento ser actor. Gústame moito o humor absurdo e apaixoame aprender cousas novas. Creo que todo isto se reflicte na miña forma de ser, de traballar e de escribir. Así que queda todo o mundo advertido de que isto pode ser un pouco caótico, pero que seguro que intentará ser divertido.
Todo isto, claro, irá aderezado con historias simpáticas e anécdotas de todo tipo coas que as pequenas e os pequenos nos agasallan cada vez que imos traballar. Son fontes incansables de diversión e sabedoría e esta me parece unha boa oportunidade para que compartamos estas xoias que nos brindan de maneira gratuíta.
En resumo, prometo facer todo o que poida por entretervos, prometo emocionarme con cada cousa que vos conte, prometo non falar mal de ninguén en concreto (pódense criticar cousas xerais sen entrar no persoal), prometo si falar ben de xente en concreto (porque creo que as cousas boas débense dicir ben alto e claro) e prometo que estarei encantado de escribir mentres vos desexedes ler.
Ola, chámome Brais e son animador e estou encantado de estar aquí. Ata o próximo artigo.